Sinds enkele tientallen jaren is er altijd en overal voedsel beschikbaar. Tegelijkertijd hebben steeds meer mensen te kampen met overgewicht. Als reactie daarop bedacht de voedingsindustrie de zogenaamde ‘light’ producten. Zodat je dezelfde hoeveelheid kan eten, maar tegelijkertijd minder calorieën binnenkrijgt. Helaas werkt dit averechts en zorgen lightproducten ervoor dat je juist meer gaat eten.
Zoetstoffen
Vaak bevatten lightproducten namelijk natuurlijke of kunstmatige zoetstoffen. Hierdoor kunnen verschillende processen in het lichaam verstoord worden, zoals het verzadigingscentrum, de bloedsuiker en kan er schade aan de darmen optreden.
Waarom gebeurt dat dan?
Wanneer we iets zoets zien, ruiken, proeven of wanneer we kauwen en slikken bereidt het lichaam zich namelijk voor op het binnen komen van voedsel. Dit wordt ook wel de cephalische fase genoemd; de fase waarin het voedsel nog niet in het maag- darmkanaal zit. De reacties die in deze fase plaatsvinden heten de Cephalic Phase Responses (CPR’s). Daarmee bereid het lichaam zich voor op het absorberen van het binnenkomende voedsel. Op het moment dat je Cola Light drinkt heeft dat een zoete smaak. Een van de CPR’s is om vervolgens insuline af te geven via de nervus vagus en de Hypothalamus. Vervolgens zorgt insuline voor een daling van de bloedsuiker, maar komen er geen suikers (glucose) vrij in de bloedbaan. Dit veroorzaakt een hongergevoel waardoor je nog meer gaat eten. Ook worden er geen GIP en GLP-1 vrijgemaakt waardoor er geen verzadigingsgevoel optreedt.
Schade aan de darmen
Bovendien kunnen zoetstoffen schade aan de darm veroorzaken. Normaalgesproken breekt het beta-glucoronidase enzym het protease schaartje af in de darm nadat alle voedingseiwitten zijn opgeknipt tot bruikbare aminozuren. De darmen bestaan immers ook uit eiwitstructuren en zodra het protease schaartje niet wordt afgebroken, eet je als het ware je eigen darmen op. Echter wordt het beta-glucoronidase enzym door zoetstoffen afgebroken, waardoor dit enzym de protease schaartjes niet meer kan afbreken. Vervolgens ontstaat er schade aan de darm, doordat het protease schaartje de eiwitstructuren van de darm begint op te knippen. Wat uiteindelijk kan leiden tot een chronische darmontsteking.
Kortom
Kortom, van Lightproducten ga je juist meer eten en heb je een grotere kans om overgewicht te ontwikkelen. Daarnaast kan het schade aan de darmen veroorzaken.
Literatuur
- Eliasson B, Rawshani A, Axelsen M, Hammarstedt A, Smith U. Cephalic phase of insulin secretion in response to a meal is unrelated to family history of type 2 diabetes. PLoS One. 2017;12(3):e0173654. Published 2017 Mar 13. doi:10.1371/journal.pone.0173654
- Ahren, B., & Holst, J. J. (2001). The cephalic insulin response to meal ingestion in humans is dependent on both cholinergic and noncholinergic mechanisms and is important for postprandial glycemia. Diabetes, 50(5), 1030-1038.
- de Graaf, C., Blom, W. A., Smeets, P. A., Stafleu, A., & Hendriks, H. F. (2004). Biomarkers of satiation and satiety. The American Journal of Clinical Nutrition, 79(6), 946-961.
- Fujita, Y., Wideman, R. D., Speck, M., Asadi, A., King, D. S., Webber, T. D., . . . Kieffer, T. J. (2009). Incretin release from gut is acutely enhanced by sugar but not by sweeteners in vivo. American Journal of Physiology.Endocrinology and Metabolism, 296(3), E473-9. doi:10.1152/ajpendo.90636.2008; 10.1152/ajpendo.90636.2008
- Thorens, B. (1995). Glucagon-like peptide-1 and control of insulin secretion. Diabete & Metabolisme, 21(5), 311-318.
- Ruiz-Ojeda, F. J., Plaza-Díaz, J., Sáez-Lara, M. J., & Gil, A. (2019). Effects of Sweeteners on the Gut Microbiota: A Review of Experimental Studies and Clinical Trials. Advances in nutrition (Bethesda, Md.), 10(suppl_1), S31–S48. https://doi.org/10.1093/advances/nmy037
